زندگی در نور

این من که دمی در خلوتی عارفانه بیخود می شود ودرک می کند که پیش آن دادار احدوصمدهیچ نیست ودرقیاس با خوبان طریقش شرم وحقارت دارد ونه اینکه جرءت یابد خویش را با ختمی مرتبت وآلش بسنجدونه حتی با اصحاب ودلدادگانش ونه غلامانش بلکه در درجات چندم هم که قیاس آرد قافیه می بازد وخلاصه حالی خوش وراستین که درک می کند هیچ است ونه پوچ است بلکه چاره ای بیاندیشدتا توسلی یا شفاعتی یا وصل مقامی ویا عمل به صالحاتی وترک رذیله ای کند همین من در وقتی دیگر گاهی به سبب اختلاط با مردمی چون خویش ویا خطوات اهریمنی و نفس اماره ای وغفلتی هوای گناهان کوچک وحتی بزرگ در سرمی پروراند ویا چون گناه نکرده خود را محق حقی می داند وظن می برد که تحفه ای است وعددی به حساب آید پس شرمم باد وتشویش دارم از این تطور وبیم آنکه نکند هنگام کوس لقا در آن حال بد باشم وامیددارم دم آخر که ابتدای حیات جاوید است حالم خوش باشد ان شاءالله به حق محمد وآل پاکش زندگی در نور ...

دنیا بی او یک چیزی کم دارد هرچیز بی او نقصی دارد اندیشه فیلسوف عشق عاشق  زیبایی گل کردار آدمی تطور آفرینش قهر طبیعت رنج بشر  عشرت برخی فقر وثروت   بیماری وسلامت همه وهمه با تفسیری الهی از آفرینش کامل می شود ووالاتر از همه مهری است که از او در باطن هرچیز نهفته مگر ما از آوای بلبل واز سکوت کوه چقدر می فهمیم مگر امتداد دست درختان را می بینیم مگر از گردش هراسناک گهواره ای که برآنیم خبر داریم ما در جهل مرکبیم چه می دانیم همینقدر می دانیم که در درونمان یکی را می خوانیم با او نجواها داریم عهدها بسته ایم وبه لطف وکرمش دلمان گرم است زندگی در نور ...

ای کتاب آسمانی السلام

نغمه های پاک وحیانی سلام

نور چشمم جای جایت ذکر حق

از قلوب عاشقانت السلام

روشن از تو آسمان قلبها

ای شفای جان ما برتوسلام

زندگی در نور ...